«Beteranoen» III. Mintegia – iragarpena

Ikasturterako finkatu genuen egutegiari jarrituz, datorren ostegunean, apirilak 26, mintegi saioa egingo dugu Huhezin, 15:00etatik 19:00etara.
Saio honetan, aurreko mintegietan landutakoari jarraituz, ikastetxe bakoitzak hezkuntza kooperatiboaren proiektua aurrera eraman ahal izateko, autonomiarantz beste urrats bat egiten saiatuko gara, printzipioetan, diseinuan, esku-hartzean eta ebaluazioan ditugun errekurtsoak eta baliabideak aztertuz.

2010/11 ikasturteko Ebaluazio Txostena

2010/11 ikasturtea bukatu da eta, denok ondo merezita ditugun opor goxoak tarteko, laster hasiko zaigu ikasturte berria.

Laburbilketa garaia iritsi zaigu. Ebaluazio eta hausnarketa garaia. Hurrengo ikasturtean zer hobetu eta zer mantendu gogoetatzeko garaia.

Ikastetxeetan parte hartu duten kideei euren proiektuen gaineko hausnarketa eta ebaluzio moduko bat egitea eskatu diegu eta baita gehienek egin ere. Ez zen ariketa erraza, denbora eta dedikazioa eskatzen baitzuen, baina jasotako emaitzek zer pentsatu asko eman digute, onerako eta ez hain onerako.

Badakigu zeintzuk diren ikastetxeetako kideen kezkak, zeintzuk pozak eta zeintzuk zalantzak. Horiek guztiak erabiliko ditugu datorren ikasturtean guziton artean gure jarduera hobe dezagun.

Den-denak jaso ditugu Ikaskide Proiektuaren Ebaluazio Txostenean. Txosten mardula da, partaideek hausnarketa eta ondorio ugari eskaini baitute.

Lan hori denon artean partitu nahi izan dugu eta horregatik ekarri dugu hona.

Esan bezala, txostena luzetxoa da, ez astuna, ordea; dena den, badaezpada ere, txosten osoarekin batera laburpen motz bat ere ekarri dugu, haren ondorio nagusiak laburbiltzen dituena.

Klikatu itzazu beheko estekak eta biak aurkituko dituzu: txosten osoa eta haren laburpena.

2010-11-IKASKIDE- Ebaluazio txostena

10-11 EBALUAZIOA – labur

II. Mintegia – ondorioak

Bigarren mintegi honetako gaia ikasleen parte-hartze eta motibazioaren lanketa izan da. Izan ere, irakasleek martxan jarritako esperientzia askotan, beti badago ikasleren bat dagokion lantaldean parte hartzen ez duena; modu horretan lan egiteko inolako motibaziorik ez duena.

Talde txikitan, De Bonoren “Txanoen” teknika erabili da hausnarketa eta proposamenak bideratzeko.

Hona hemen saio hartatik ateratako ondorio nagusiak:

1. Ikasleen motibazioa suspertzeko kideek adierazitako burutapen batzuk:

  • Tutoretzaren garrantzia azpimarratzen da batez ere ebaluazio jarraitua egiterakoan. Tutoretza ez bakarrik planifikazioa… inguruan baizik eta, eta batez ere, aspektu emozionalei begira (nola sentitzen diren…). Taldeen jarraipena egiteko tutoritza saioak (bitarteko lanari garrantiza emateko).
    • Tutoritza aspektu emozionaletan arreta jartzera fokatu.
    • Bakarkako arreta. Aspektu emozionalen zaintza.
    • Lan-kontratua erabili
    • Rolak eta funtzioak modu argian esleitu. Lidergoaren rola ere barneratu. Rolak eta funtzioak aurretik banatzea (lidergoa, ikuskaria…). Rolak txandakatu.
    • Akta erabili (konpromisoa). Talde bilera eta lan saioetako aktak eginarazi eta eskatu.
    • Transmisioak egiterakoan hauek egiteko sistematizazioa.
    • Planning-a egin
    • Taldeak egiterakoan: heterogenitatea eta beraien artean berien burua kokatzea (indarguneak zeintzuk dira?)
    • Denbora dedikatu.
    • Lan indibidualaren garrantzia; lan indibiduala ere ebaluatu.(Aktak)
    • Ebaluazio jarraitua (aktak…)
    • Praktikari lotutako proiektuak egin. Honek bultzatzen ditu ikasleak eguneroko jardunari ekin behar izatera, eta besteak beste, ikus dezakete gaiaren erabilgarritasuna nolakos den.
    • Irakasleak proiekturik aurkezterakoan, bakarra izan gabe, hiru edo lau aukeran jartzea komeni da. Daudenen artean beraiek gogoko dutena aukeratu beharko lukete. Erabaki ahal izate horrek, mugatua izanagatik, beti pizten du gogoa eta inplikazioa handitu.
    •  Ikasleei informazio guztia edo gehiena ahoko zuloan eman beharrean beraiek bilatu beharko lukete, neurrian behintzat. Horrek, irakasle baten esperientziaren arabera, ikasleak akuilatzen ditu erronka bati eusteko, eta hortik motibazioa dator. Ikasleak era aktiboan jardun beharrak halako gogoa pizten du.
    • Materiala errealak erabili. Hala nola: egunkaria, internet. Bertan agertzen diren albisteak erabil daitezke gaiak abiatzeko.
    • Kasuen metodologia aplikatzea. Kasu errealak planteatu eta ikasleek beraiek bilatu beharko lituzkete balizko irtenbideak.

2.- Mintegia bukatzean, zein sentsazio orokor izan da nagusi partaideen artean?

  • Ikasleak informazioarekin itotzen baditugu ez dago modurik aktibatzeko eta motibatzeko. Informazioa baztertu beharko genuke zertxobait, eta tarte eta garrantzia handiagoa eman konpetentziaren lanketari (bereziki, taldean lana egiteari eta ekimen praktikoak ekiteari)
  • Konpetentziak direla-eta hasieran emaniko denbora eta energia inbertsioa, gerora fruitu onak ematen ditu eduki espezifikoen asimilazioan ere, baina, hasieran, erne ibili beharra dago ikasleak informazioarekin ez itotzeko.

Ateratako galdera, zalantza esanguratsu bat:

  • Ikaskidetza taldeen abantaila nagusietako bat elkarrekin konpetentziak lantzea ahalbidetzen duela da, baina… nola jokatu beharko genuke lehenengo deialdian gaia gainditzen ez dutenekin? Alegia, zer egin bigarren deialdian edo errekuperaketan?